- Zeilvakantie
- Tarief Turkije
- Tarief Griekenland
- Tarief Montenegro
- Tarief vliegtickets
- De schepen
- Zeilgebieden
- Griekenland
- Turkije
- KroatiË
- Montenegro
- Azoren
- Ibiza
- Balearen
- Canarische eilanden
- Sardinië & Corsica
- Droom klimaat
- Hoe ziet een zeilweek eruit?
- ZonnigZeilen in een notendop
- Beach Club
- Contact
- Veelgestelde vragen
- Reisvoorstel op maat
- Verlenging aan land
- Vliegvakantie (hotel+vlucht)
- Zeilvakantie + thema
- Duurzaam op reis
- Zorgeloos op vakantie
- Foto's
- In de media
- Blogboek
- Ervaringen
- Single, Stel of Groep
- Alles is mogelijk!
- Activiteiten zeilgebied
- Recepten
- Zeemanspraat
Eerst Jip, Toen Stip
Het goede doel
Wie gereedschap laat vallen, moet ook in de winter de plomp in
Jip is een echte vuilnisbak
Wederom ondergaat de GanGan een schoonheidsbehandeling
Zoals je ziet, gaat het niet altijd goed
Stip, tot gauw!
Kom in actie voor de zwerfhonden
Eerst Jip toen Stip
Onze gasten van vorig seizoen gaven bij het vertrek wel eens een fooitje. We hebben de meesten toen al verteld, dat we het geld zouden opsparen en gebruiken voor een goed doel. Tot voor kort zat alles echter nog gewoon in de knip.
Twijfel. Kiezen we voor de bedreigde Caretta schildpad of voor de bescherming van de minimaal zo bedreigde dolfijn. Tot het goede doel vanzelf kwam aanlopen.
We hebben ‘m Jip genoemd, hij is een kruising tussen een ijsbeer en een albino kangoeroe. Ongeveer een maandje of drie oud, totaal vermagerd en te vies om met of zonder handschoenen aan te pakken stond hij voor onze neus. Hij wou wel wegsprinten maar was zo bang voor Dirk, dat hij toch maar bewegingloos bleef staan. Om zijn nek zat een stuk elektriciteitsdraad, wat naast zijn ondervoede uiterlijk een teken was van een niet al te leuk leven.
Het bakje hondenbrokken wat we voor zijn neus zetten was binnen een halve nanoseconde op. Dat smaakt naar meer, dacht Jip. En hij ging nooit meer weg. De naam Jip die hij heeft gekregen, is kort voor Jippie. Onder het laagje vuil kwam namelijk een enorm vrolijk beest vandaan. Naast zijn vrolijkheid heeft hij nogal wat andere opmerkelijke eigenschappen. Zo wil hij altijd als laatste de loopplank op, maar er wel als eerste weer af. Hierdoor pleurde ondergetekende al bijna één keer, Dirk al twee keer en Jip zelf inmiddels drie keer in het water.
Zwemmen (of gevoel voor coördinatie) is niet zijn specialiteit en na zo’n onvrijwillige duik zet meneer dan ook gelijk koers naar open zee ipv naar het droge land. Vooral in het begin, toen Jip nog geen flauw idee had dat hij inmiddels Jip heette, leverde dit nogal problemen op.
Verder is Jip een stuk meer selfmade dan huishond Dirk. Als de laatste honger heeft, dan krijgt men een vragende dan wel smekende blik. Heeft Jip honger, dan wandelt hij naar de keuken van het havenrestaurant, steelt een vis en smikkelt ‘m voor de boot op.
Toch zaten wij nogal met Jip in de maag. Twee honden op een zeilboot is niet mogelijk. Helemaal niet omdat Jip met zijn paar maandjes al net zo groot was als Dirk. Dit deed ons vermoeden dat hij uiteindelijk meer op zijn vader de ijsbeer, dan op zijn moeder de kangoeroe zou gaan lijken.
De centjes die we vorig jaar hebben gekregen zijn dus gegaan naar een officieel Europees paspoort voor Jip. Bloedonderzoeken, injecties, chippen in zijn nek. Jip vond er allemaal geen zak aan en weigerde dan ook pontificaal om nog maar één millimeter aan de riem te lopen. Iedere keer als dat ding om zijn nek ging dan vertrokken we richting dierenarts en dat vond meneer niet bepaald zijn meest favoriete plek.
Hij heeft geen flauw idee dat het allemaal in zijn eigen voordeel is. Inmiddels is er ook al een prettige nieuwe baas in Nederland voor ‘m gevonden. Het is nu alleen nog wachten op vrienden (honden mogen niet alleen vliegen) die hem naar Nederland kunnen begeleiden.
Nederland is dus gewaarschuwd. Zie je een enorme witte kluns aan je raam voorbij gaan die veel weg heeft van een ijsbeer, maar toch ook lijkt op een kangoeroe. Dan is er waarschijnlijk iets te eten weg uit je keuken.
Ps. Vanaf begin mei liggen we weer in het water. Dan verhalen waar dit log eigenlijk voor is gemaakt, over varen en zeilen.
Het allerlaatste nieuws is dat Stip, want zo heet hij tegenwoordig, goed in Nederland is aangekomen. Hij heeft een fantastische baas, Bob en twee andere lieve huisgenoten, hond Joep en kat Boris.
Omdat Joep en Jip qua naam, niet goed samen gingen, heeft Bob Jip Stip genoemd. Wat helemaal bij de schat past, kijk maar naar de stip op z’n oog. We hebben gehoord dat het helemaal klikt tussen Stip en de rest en dat hij z’n streken nog steeds niet is verleerd. Hopelijk doet hij dat nooit want dat maakt ‘m reuze charmant.
Vanaf 31 juli zijn we een paar daagjes in Nederland en dan gaan we bij Stip op bezoek. We kunnen niet wachten. Ga je in zee met Bob Frerker Tuinen, “beware” voor je ontmoeting met Stip.
Nog meer laatste nieuws. We hebben Stip gezien in Nederland. Hij is de grootste geluksvogel van heel Turkije. Deze winter proberen we een nieuwe Stip te helpen.
========================================================
En weer hebben we Stip opgezocht deze winter. En weer was Stip een stukkie groter. Verder was ie een stoere bink geworden en luistert hij enorm goed. We zijn dan ook super trots op ons ketelbinkie Stip.
Update: 17-05-’09 ontvingen wij een email van de vader van Bob met een geweldige plaat van onze grote vriend Stip. Wat een lekkere vent is Stip toch geworden he!
